يكي از عوامل موثر بر انجام واكنش ترنس استريفيكاسيون كه در آن روغن تبديل به سوخت مي‌شود، حرارت وارده و نحوه اعمال آن مي‌باشد. به منظور افزايش كيفيت انتقال حرارت و مصرف انرژي كم‌تر در مقايسه با روش هاي مرسوم، از انتقال حرارت حجمي بر مبناي تابش فروسرخ استفاده شده است. در روش پيشنهادي، واكنش دهنده ‌ها مستقيما به كمك حرارت دهي تشعشعي گرما مي‌ بينند. براي كاهش مصرف انرژي، متناسب با رنج دمايي مناسب جهت انجام واكنش، منبع تشعشع مادون قرمز توسط ترموستات خاموش و روشن مي شود. مواد اوليه واكنش را روغن پسماند (منبع ارزان قيمت) به همراه تركيب نسبت معيني از متانول و سديم هيدروكسيد (كاتاليست) تشكيل مي‌دهند. طراحي راكتور به نحوي است كه منبع حرارتي فروسرخ در داخل راكتوري قرار دارد كه هم از نظر حرارتي (به كمك پلي اتيلن) و هم از لحاظ تشعشعي (به كمك لايه آلومينيومي) عايق شده است. روش حرارت دهي حجمي در مقايسه با حرارت دهي سطحي (مرسوم)، داراي راندمان توليد بيوديزل بيشتر (تا 23% ) و مصرف انرژي كم تر (تا 59%) است. كه در واقع كارايي توليد واحد جرم بيوديزل به واحد انرژي نيز تا ميزان 200 درصد افزايش مي يابد.